Kościół Ewangelicko-Prezbiteriański w Polsce

Parafia: Kościół Dobrego Pasterza Warszawie

Ew. Marka 1 - Marek i jego dar


Mk 1,1:
„Początek ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.”

Marek i jego dar dla nas*

Z Bożą pomocą, dziś, rozpoczynam nowy cykl rozważań poświęcony Ewangelii Św. Marka.

Dlaczego na temat naszych coniedzielnych rozważań wybrałem właśnie Ewangelię Marka? Muszę przyznać, że stałem przed dylematem, jednak pewne cechy tej Ewangelii zdecydowały o moim wyborze.

  1. Po pierwsze, żyjemy w świecie, w którym wszystkie już chyba autorytety zostały zakwestionowane. Władze publiczne, rząd, parlament, sądy straciły zaufanie ludzi, może szczególnie teraz, kiedy wyszła na jaw, tak zwana afera Rywina. Nawet Kościół stracił swój autorytet. Jeden z dziennikarzy wypowiedział znaczące zdanie: „Lubimy Papieża, ale go nie słuchamy.” Ewangelia Marka opisuje nam życie i działanie Pana Jezusa Chrystusa, osoby, której możemy ufać i w której możemy pokładać nasze nadzieje i poczucie bezpieczeństwa. Z Ewangelii Marka jasno wynika, że dla nas, chrześcijan autorytetem powinien być Chrystus Pan.
  2. Żyjemy w świecie, gdzie każdy „szuka swego” i chce mieć to, co jest najlepsze. Rzeczywistością jest walka o byt. Ostatnio często słyszymy modne określenie: „wyścig szczurów”. W Marka 10:45 czytamy:
    „Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu.”
    Możemy więc wysnuć wniosek, że służba dla innych jest źródłem satysfakcji i radości w życiu. Egoizm zaś jest pasożytem, który niszczy życie człowieka.
    W Dz 20:35 czytamy:
    „Więcej szczęścia jest w dawaniu niż w braniu”.
    Ewangelia Marka opisuje nam jak żyć, by prowadzić owocne, radosne, szczęśliwe życie.
  3. Ewangelia Marka była adresowana, do wierzących w Rzymie, którzy doświadczali prześladowań za czasów panowania Nerona. Neron podpalił Rzym, ale to chrześcijan oskarżał o popełnienie tego przestępstwa. Ewangelia Marka została napisana, by ich pocieszyć i pokazać im, że również sam Pan Jezus był prześladowany przez władzę i cierpiał. Mamy tego przykład w Ew. Mk 3:22, gdzie czytamy:
    „Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy.”
  4. Ewangelia Marka daje nam właściwą motywację, innymi słowy pomaga nam znaleźć odpowiedź na pytanie: „Dlaczego robimy to, co robimy?” Pan Jezus, kiedy czynił dobrze, nie szukał rozgłosu; czynił dobrze z miłości do Boga i do bliźniego. U Marka, jak i w innych Ewangeliach znajdujemy np. takie słowa Mk 1:44:
    „Uważaj, nikomu nic nie mów, ale idź pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich.”
    Czy też w 5:43
    „Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.”
  5. Ewangelia Marka podkreśla Boskość Chrystusa i równocześnie podkreśla Jego człowieczeństwo. Daje nam broń do walki z herezjami, które zaprzeczają, że Chrystus był w pełni Bogiem i równocześnie człowiekiem.

    - Boskość:
    1:1 „Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym”;
    1:11 „A z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”;
    3:11 „Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: Ty jesteś Syn Boży.”;
    5:7 „i zawołał wniebogłosy: Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Zaklinam Cię na Boga, nie dręcz mnie!”;
    9:7 „I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie.”;
    12:1-11 Przypowieść o winnicy;
    15:39 „Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał ducha, rzekł: Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym.”

    - Człowieczeństwo:
    3:5 „Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: Wyciągnij rękę! Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.”;
    6:6 „Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał.”;
    6:31 „A On rzekł do nich: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.”;
    6:34 „Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.”;
    7:34 „a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się!”;
    8:2 „żal mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść.”;
    8:33 „Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie.”;
    10:14 „A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże.”;
    11:12 „Nazajutrz, gdy wyszli oni z Betanii, odczuł głód.”.
    Marek podkreśla konieczność ofiary Chrystusa, zarówno z Bożego punktu widzenia 8:31
    „I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie.”,
    jak i ludzkiego 14:1-2 „Za dwa dni była Pascha i Święto Przaśników. Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Jezusa podstępnie ująć i zabić. Lecz mówili: Tylko nie w czasie święta, by nie było wzburzenia między ludem.”

Podsumowując, Ewangelia Marka:

  1. pokazuje, że Chrystus Pan jest naszym autorytetem,
  2. opisuje nam, jak mamy prowadzić owocne, radosne szczęśliwe życie; życie dla innych,
  3. pociesza nas, kiedy jesteśmy prześladowani przez świat,
  4. daje nam właściwą motywację,
  5. daje nam broń do walki z herezjami,
  6. podkreśla konieczność ofiary Chrystusa.

II. Co wiemy o Marku, a właściwie Janie zwanym Markiem, autorze Ewangelii?

  1. (A) Świadectwo Ojców Kościoła: Papiasza i Euzebiusza (140 n.e. ) mówi o tym, że Jan Marek był uczniem Piotra i redagował jego kazania. (B) W Ewangelii Marka odnajdujemy styl Apostoła Piotra; (porów. Dz. 10: 34-43). (C) Autor opisuje pewne szczegóły z życia Apostoła Piotra, podkreśla raczej jego upadki, a nie mocne strony, co świadczy o pokorze Apostoła.
  2. Co Nowy Testament mówi o Janie Marku?
    W Nowym Testamencie możemy znaleźć fragmenty obrazujące nam rozwój duchowy Ewangelisty. W pierwszym etapie, jako młodzieniec był obserwatorem Ewangelii. Szedł za Jezusem Chrystusem aż do Getsemani, ale w momencie kryzysu uciekł, i to nagi. Następnie mamy etap, w którym Marek stał się uczestnikiem Ewangelii. Jego dom był miejscem spotkań pierwotnego Kościoła (Dz 12: 12). W Marka 14:51-52 czytamy, że miał jedwabną szatę; musiał być bogatym człowiekiem skoro go było stać na takie szaty. Potem zaangażował się w służbę Ewangelii. Wyjechał z Pawłem i Barnabą na misję, lecz był niedojrzałym pracownikiem; wycofał się z dalszej służby z powodu trudności jakie go spotkały w czasie jej wykonywania. Kiedy po raz drugi chciał włączyć się do służby został odrzucony przez Pawła, lecz Barnaba wziął go pod swoją opiekę i pomógł mu wzrastać w oddaniu i w służbie dla Pana. W końcu widzieliśmy Marka, jako wiernego sługę Ewangelii, służył Piotrowi. W tym czasie redagował kazania Piotra i napisał cenny dar dla Kościoła w postaci Ewangelii św. Marka. Pod koniec życia Apostoła Pawła widzimy Jana Marka obok niego; służy mu wiernie. W 2 Liście do Tymoteusza 4:11 Paweł prosił go: „Weź Marka i przyprowadź z sobą, bo mi jest bardzo potrzebny do posługiwania.” Marek stał się dojrzałym sługą Ewangelii.

Pytania do przemyślenia:

1. Czy jesteś:
a. obserwatorem Ewangelii?
b. uczestnikiem Ewangelii?
c. niedojrzałym pracownikiem?
d. wiernym sługą Ewangelii?

2. Ewangelista Marek pokazuje Chrystusa jako sługę, który poświęca się dla innych. Cytuje Słowa Chrystusa: „Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć i oddać swe życie na okup za wielu.”
W jaki sposób przykład Chrystusa zachęca ciebie do służenia innym?

*Autor Moner Shaded jest pastorem Kościoła Dobrego Pasterza.