Dzieje Apostolskie 7,1-16
[7,1] Wtedy najwyższy kapłan zapytał: Czy tak się sprawy mają? [2] A on odpowiedział: Mężowie bracia i ojcowie, słuchajcie! Bóg chwały ukazał się naszemu ojcu Abrahamowi, gdy był w Mezopotamii, zanim zamieszkał w Charanie. [3] I powiedział do niego: Opuść swoją ziemię i swoją rodzinę i idź do ziemi, którą ci wskażę. [4] Wtedy wyszedł z ziemi chaldejskiej i zamieszkał w Charanie. A stamtąd, gdy umarł jego ojciec, Bóg przeniósł go do tej ziemi, w której wy teraz mieszkacie. [5] I nie dał mu w niej dziedzictwa nawet na stopę jego nogi. Obiecał tylko, że da ją w posiadanie jemu i jego potomstwu po nim, gdy jeszcze nie miał dziecka. [6] I tak mu Bóg powiedział: Twoje potomstwo będzie przebywać w obcej ziemi, wezmą je w niewolę i będą je uciskać przez czterysta lat. [7] Lecz ten naród, u którego będzie w niewoli, ja będę sądził – powiedział Bóg. A potem wyjdą i będą mi służyć na tym miejscu. [8] I zawarł z nim przymierze obrzezania. Tak to Abraham spłodził Izaaka i obrzezał go ósmego dnia, a Izaak Jakuba, a Jakub dwunastu patriarchów. [9] A patriarchowie z zawiści sprzedali Józefa do Egiptu. Lecz Bóg był z nim. [10] I wyrwał go ze wszystkich jego utrapień, i dał mu łaskę i mądrość w oczach faraona, króla Egiptu, który ustanowił go przełożonym nad Egiptem i nad całym swoim domem. [11] Potem nastał głód i wielka niedola w całej ziemi Egiptu i Kanaan, a nasi ojcowie nie znajdowali żywności. [12] A gdy Jakub usłyszał, że w Egipcie jest zboże, wysłał naszych ojców pierwszy raz. [13] A za drugim razem Józef dał się poznać swoim braciom i faraon dowiedział się o rodzie Józefa. [14] Potem Józef posłał po swego ojca Jakuba i całą swoją rodzinę liczącą siedemdziesiąt pięć dusz. [15] Jakub przybył do Egiptu i tam umarł on sam i nasi ojcowie. [16] I zostali przeniesieni do Sychem i złożeni w grobie, który Abraham kupił za pieniądze u synów Chamora, ojca Sychema. 

Dzieje Apostolskie 6,8
[6,8] A Szczepan, pełen wiary i mocy, czynił cuda i wielkie znaki wśród ludzi. 

List do Kolosan 1,13
[1,13] który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna; 

Ewangelia Łukasza 21,5-6
[21,5] A gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest ozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział: [6] Przyjdą dni, w których z tego, co widzicie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony. 

List do Hebrajczyków 11,9-10
[11,9] Przez wiarę przebywał w ziemi obiecanej jak w obcej, mieszkając w namiotach z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. [10] Oczekiwał bowiem miasta mającego fundamenty, którego budowniczym i twórcą jest Bóg. 

List do Filipian 2,9-11
[2,9] Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i darował mu imię, które jest ponad wszelkie imię; [10] aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie, na ziemi i pod ziemią. [11] I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca. 

Ewangelia Jana 4,20-23
[4,20] Nasi ojcowie na tej górze czcili Boga, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy go czcić. [21] Jezus powiedział do niej: Kobieto, wierz mi, że nadchodzi godzina, gdy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcić Ojca. [22] Wy czcicie to, czego nie znacie, a my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów. [23] Ale nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i w prawdzie. Bo i Ojciec szuka takich, którzy będą go czcić.