Dzieje Apostolskie 3,1-11
[3,1] Piotr i Jan weszli razem do świątyni w godzinie modlitwy, o dziewiątej. [2] A wnoszono właśnie pewnego mężczyznę, chromego od urodzenia, którego każdego dnia sadzano u bramy świątyni, zwanej Piękną, żeby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę. [3] Gdy zobaczył Piotra i Jana, jak mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę. [4] A Piotr, przypatrując mu się wraz z Janem, powiedział: Spójrz na nas. [5] On więc spojrzał na nich uważnie, spodziewając się, że coś od nich otrzyma. [6] Wtedy Piotr powiedział: Nie mam srebra ani złota, lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu, wstań i chodź! [7] A ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. I natychmiast wzmocniły się jego nogi i kostki. [8] A on zerwał się, wstał i chodził. Wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i chwaląc Boga. [9] A wszyscy ludzie widzieli go chodzącego i chwalącego Boga. [10] I rozpoznali w nim tego człowieka, który dla jałmużny siadał przy Pięknej Bramie świątyni, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt nad tym, co mu się przydarzyło. [11] A gdy ten chromy, który został uzdrowiony, trzymał się Piotra i Jana, wszyscy ludzie zdumieni zbiegli się do nich w przedsionku, który zwano Salomonowym. 

Dzieje Apostolskie 20,35
[20,35] We wszystkim wam pokazałem, że tak pracując, musimy wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać niż brać. 

Księga Psalmów 122,1
[122,1] Pieśń stopni Dawida. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu PANA. 

1 List do Tesaloniczan 5,17
[5,17] Nieustannie się módlcie. 

List do Rzymian 3,10-12
[3,10] jak jest napisane: Nie ma sprawiedliwego, ani jednego; [11] nie ma rozumnego i nie ma nikogo, kto by szukał Boga. [12] Wszyscy zboczyli z drogi, razem stali się nieużyteczni, nie ma nikogo, kto by czynił dobro, nie ma ani jednego. 

Ewangelia Mateusza 7,7-8
[7,7] Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, pukajcie, a będzie wam otworzone. [8] Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, kto szuka, znajduje, a temu, kto puka, będzie otworzone. 

2 Księga Królewska 5,1-3
[5,1] Naaman, dowódca króla Syrii, był człowiekiem bardzo poważanym u swego pana i osobą czcigodną. Przez niego bowiem PAN dał wybawienie Syryjczykom. Był on także dzielnym wojownikiem, ale trędowatym. [2] Gdy pewnego razu Syryjczycy wyszli w gromadach, uprowadzili z ziemi Izraela małą dziewczynkę, a ona służyła żonie Naamana. [3] Powiedziała do swojej pani: O gdyby mój pan udał się do proroka, który jest w Samarii! Ten na pewno uzdrowiłby go z trądu. 

Księga Psalmów 107,20
[107,20] Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu. 

List do Efezjan 2,8-9
[2,8] Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. [9] Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił. 

List do Hebrajczyków 10,25
[10,25] nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.