Księga Psalmów 19,1-6
[19,1] Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. Niebiosa głoszą chwałę Boga, a firmament obwieszcza dzieło jego rąk. [2] Dzień dniowi opowiada słowo, a noc nocy oznajmia wiedzę. [3] Nie ma języka ani mowy, w których nie słychać ich głosu. [4] Ich zasięg rozchodzi się po całej ziemi i na krańce świata ich słowa. Na nich wystawił namiot słońcu. [5] A ono wychodzi jak oblubieniec ze swojej komnaty, cieszy się jak mocarz, który rozpoczyna bieg. [6] Wyrusza z jednego krańca nieba i obchodzi je aż na drugi kraniec, a nic nie ukryje się przed jego żarem. 

List do Rzymian 1,18-21
[1,18] Gniew Boży bowiem objawia się z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości. [19] Ponieważ to, co można wiedzieć o Bogu, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił. [20] To bowiem, co niewidzialne, to znaczy jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki. [21] Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce. 

Dzieje Apostolskie 14,14-17
[14,14] Gdy usłyszeli o tym apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli swoje szaty i wpadli między tłum, wołając; [15] ludzie, co robicie? My też jesteśmy ludźmi, podlegamy tym samym doznaniom co wy. Głosimy wam, abyście się odwrócili od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo, ziemię, morze i wszystko, co się w nich znajduje. [16] Za czasów minionych pozwalał on, aby wszystkie narody chodziły własnymi drogami. [17] Nie przestawał jednak dawać o sobie świadectwa, czyniąc dobrze. Zsyłał nam z nieba deszcz i urodzajne lata, karmił nas i napełniał radością nasze serca. 

Ewangelia Mateusza 5,45
[5,45] abyście byli synami waszego Ojca, który jest w niebie. On bowiem sprawia, że jego słońce wschodzi nad złymi i nad dobrymi i deszcz zsyła na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. 

Księga Koheleta 3,11
[3,11] Wszystko dobrze uczynił w swoim czasie. Włożył także świat w ich serca, mimo że człowiek nie zdoła pojąć dzieła, którego Bóg dokonuje od początku do końca. 

Księga Psalmów 14,1
[14,1] Przewodnikowi chóru. Dawidowy. Głupi powiedział w swoim sercu: Nie ma Boga. Są zepsuci, popełniają obrzydliwe czyny. Nie ma nikogo, kto by czynił dobro. 

Księga Psalmów 10,4
[10,4] Niegodziwy przez pychę, którą po sobie pokazuje, nie szuka Boga; całe jego myślenie to że nie ma Boga. 

List do Hebrajczyków 11,3
[11,3] Przez wiarę rozumiemy, że światy zostały ukształtowane słowem Boga, tak że to, co widzimy, nie powstało z tego, co widzialne. 

Księga Psalmów 95,4-6
[95,4] W jego rękach są głębiny ziemi i jego są szczyty gór. [5] Jego jest morze, bo on je uczynił, i jego ręce ukształtowały suchy ląd. [6] Chodźcie, oddajmy pokłon i padajmy przed nim; klęknijmy przed PANEM, naszym Stwórcą. 

Księga Psalmów 104,24-34
[104,24] O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa. [25] Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie. [26] Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał. [27] Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie. [28] Gdy dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami. [29] Lecz gdy ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch. [30] Gdy wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi. [31] Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami. [32] Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią. [33] Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję. [34] Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.