Przywilej życia w Nowym Przymierzu - 2Kor 3b
2 List do Koryntian 3,6-18
[3,6] On też uczynił nas zdolnymi sługami nowego testamentu, nie litery, ale Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia. [7] Lecz jeśli posługiwanie śmierci, wyryte literami na kamieniach, było pełne chwały, tak że synowie Izraela nie mogli wpatrywać się w oblicze Mojżesza z powodu chwały jego oblicza, która miała przeminąć; [8] to o ileż bardziej pełne chwały nie miałoby być posługiwanie Ducha? [9] Jeśli bowiem posługiwanie potępienia było pełne chwały, o ileż bardziej obfituje w chwałę posługiwanie sprawiedliwości. [10] To bowiem, co miało chwałę, nie miało chwały w porównaniu z tą przewyższającą chwałą. [11] Jeśli zaś to, co przemija, było pełne chwały, tym bardziej pełne chwały jest to, co trwa. [12] Mając więc taką nadzieję, z całą otwartością mówimy; [13] a nie jak Mojżesz, który kładł sobie na twarz zasłonę, aby synowie Izraela nie wpatrywali się w koniec tego, co miało przeminąć. [14] Lecz ich umysły zostały zaślepione; aż do dziś bowiem przy czytaniu Starego Testamentu ta sama zasłona pozostaje nieodsłonięta, gdyż jest usuwana w Chrystusie. [15] I aż do dziś, gdy Mojżesz jest czytany, zasłona leży na ich sercu. [16] Gdy jednak nawrócą się do Pana, zasłona zostanie zdjęta. [17] Pan zaś jest tym Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam i wolność. [18] Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, jakby w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana.
Wybrane dodatkowe fragmenty Biblii z kazania
List do Hebrajczyków 11,39-40
[11,39] A ci wszyscy, choć zyskali chlubne świadectwo dzięki wierze, nie dostąpili spełnienia obietnicy; [40] ponieważ Bóg przewidział dla nas coś lepszego, aby oni nie stali się doskonali bez nas.
Ewangelia Mateusza 13,17
[13,17] Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć to, co wy widzicie, ale nie zobaczyli, i słyszeć to, co wy słyszycie, ale nie usłyszeli.
Ewangelia Jana 8,56
[8,56] Abraham, wasz ojciec, z radością pragnął ujrzeć mój dzień. I ujrzał, i radował się.
Ewangelia Jana 16,7
[16,7] Lecz ja mówię wam prawdę: Pożyteczniej jest dla was, abym odszedł. Jeśli bowiem nie odejdę, Pocieszyciel do was nie przyjdzie, a jeśli odejdę, poślę go do was.
Księga Wyjścia 34,29-35
[34,29] I gdy Mojżesz zstępował z góry Synaj – a miał Mojżesz w ręku dwie tablice świadectwa, gdy zstępował z góry – Mojżesz nie wiedział, że skóra jego twarzy lśniła, gdy PAN z nim rozmawiał. [30] Aaron i wszyscy synowie Izraela zobaczyli Mojżesza, a oto skóra jego twarzy lśniła, i bali się zbliżyć do niego. [31] Ale Mojżesz zawołał ich i Aaron oraz wszyscy przywódcy zgromadzenia Izraela wrócili do niego. I Mojżesz rozmawiał z nimi. [32] Potem podeszli też wszyscy synowie Izraela, a on przykazał im wszystko, o czym PAN z nim rozmawiał na górze Synaj. [33] A póki Mojżesz z nimi rozmawiał, miał na swojej twarzy zasłonę; [34] ale gdy Mojżesz wchodził przed oblicze PANA, aby z nim rozmawiać, zdejmował zasłonę, póki nie wyszedł. Gdy zaś wyszedł, mówił do synów Izraela, co mu nakazano. [35] I synowie Izraela patrzyli na twarz Mojżesza, a skóra twarzy Mojżesza lśniła. I Mojżesz znowu kładł zasłonę na swoją twarz, póki nie wszedł, aby z nim rozmawiać.
Tekst(y) za: "Uwspółcześniona Biblia Gdańska." Fundacja Wrota Nadziei 2017 r.