Ewangelia Mateusza 28,19-20
[28,19] Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego; [20] ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do końca świata. Amen. 

Dzieje Apostolskie 1,7-8
[1,7] Lecz on im odpowiedział: Nie do was należy znać czasy i pory, które Ojciec ustanowił swoją władzą. [8] Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi. 

Dzieje Apostolskie 8,1-4
[8,1] A Saul zgodził się na zabicie go. W tym czasie zaczęło się wielkie prześladowanie kościoła w Jerozolimie i wszyscy oprócz apostołów rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. [2] Szczepana zaś pogrzebali bogobojni ludzie i bardzo go opłakiwali. [3] Tymczasem Saul niszczył kościół. Wchodził do domów, wywlekał mężczyzn i kobiety i wtrącał ich do więzienia. [4] A ci, którzy się rozproszyli, szli wszędzie, głosząc słowo Boże. 

Dzieje Apostolskie 8,6
[8,6] A lud jednomyślnie przyjmował to, co mówił Filip, gdy go słyszeli i widzieli cuda, które czynił. 

Dzieje Apostolskie 8,26
[8,26] Lecz anioł Pana powiedział do Filipa: Wstań i idź na południe, na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy. Jest to droga pustynna. 

Dzieje Apostolskie 8,40
[8,40] Filip zaś znalazł się w Azocie, a obchodząc wszystkie miasta, głosił ewangelię, aż dotarł do Cezarei. 

Dzieje Apostolskie 11,19-21
[11,19] Lecz ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, nie głosząc słowa Bożego nikomu, tylko Żydom. [20] A niektórzy z nich, mężczyźni z Cypru i Cyreny, gdy przybyli do Antiochii, mówili do hellenistów, głosząc Pana Jezusa. [21] I była z nimi ręka Pana, a wielka ich liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana. 

Dzieje Apostolskie 11,26
[11,26] A gdy go znalazł, przyprowadził go do Antiochii. Przez cały rok zbierali się z tym kościołem i nauczali wielu ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy uczniów nazwano chrześcijanami. 

Apokalipsa Jana 7,9-10
[7,9] Potem zobaczyłem, a oto wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć, z każdego narodu, plemienia, ludu i języka, który stał przed tronem i przed Barankiem ubrani w białe szaty, a palmy w ich rękach. [10] I wołali donośnym głosem: Zbawienie należy do naszego Boga zasiadającego na tronie i do Baranka.