Księga Rodzaju 25,1-34
[25,1] Potem Abraham pojął drugą żonę, której było na imię Ketura. [2] Ona urodziła mu Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha. [3] Jokszan spłodził Szebę i Dedana. A synami Dedana byli Aszszurim, Letuszim i Leummim. [4] Synami Midiana byli: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. Wszyscy oni byli synami Ketury. [5] I Abraham dał Izaakowi wszystko, co miał. [6] A synom nałożnic, które miał, Abraham dał upominki i jeszcze za swojego życia wyprawił ich z dala od swego syna Izaaka ku wschodowi, do ziemi wschodniej. [7] Oto liczba lat życia, których dożył Abraham: sto siedemdziesiąt pięć lat. [8] Abraham oddał ducha i umarł w dobrej starości, podeszły w latach i syty życia; i został przyłączony do swego ludu. [9] I jego synowie, Izaak i Izmael, pochowali go w jaskini Makpela, na polu Efrona, syna Sochara Chetyty, które było naprzeciwko Mamre; [10] na polu, które Abraham kupił od synów Cheta. Tam zostali pochowani Abraham i Sara, jego żona. [11] A po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego synowi Izaakowi, a Izaak mieszkał przy studni Lachaj-Roj. [12] To są dzieje rodu Izmaela, syna Abrahama, którego urodziła Abrahamowi Hagar, Egipcjanka, służąca Sary. [13] I to są imiona synów Izmaela według ich rodów: Nebajot, pierworodny Izmaela, po nim Kedar, Abdeel i Mibsam; [14] Miszma, Duma i Massa; [15] Chadar, Tema, Jetur, Nafisz i Kedma. [16] To są synowie Izmaela, a to ich imiona według ich miasteczek i zamków; dwunastu książąt w ich narodach. [17] A lat życia Izmaela było sto trzydzieści siedem. Oddał ducha i umarł, i został przyłączony do swego ludu. [18] I mieszkali od Chawila aż do Szur, który leży naprzeciwko Egiptu, na drodze do Asyrii. I umarł w obecności wszystkich swych braci. [19] To zaś są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama: Abraham spłodził Izaaka. [20] Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela Syryjczyka, z Paddan-Aram, siostrę Labana, Syryjczyka. [21] A Izaak modlił się do PANA za swoją żonę, gdyż była niepłodna. I PAN go wysłuchał, i jego żona Rebeka poczęła. [22] A gdy dzieci walczyły ze sobą w jej łonie, powiedziała: Jeśli tak się zdarza, dlaczego poczęłam? Poszła więc, aby zapytać PANA. [23] I PAN jej odpowiedział: Dwa narody są w twoim łonie i dwa ludy wyjdą z twego wnętrza. Jeden lud będzie mocniejszy niż drugi i starszy będzie służył młodszemu. [24] A gdy nadszedł czas porodu, okazało się, że w jej łonie były bliźnięta. [25] I wyszedł pierwszy syn czerwony i cały pokryty owłosieniem jak szatą; i nadali mu imię Ezaw. [26] A potem wyszedł jego brat, trzymając swą ręką za piętę Ezawa, i nadano mu imię Jakub. Izaak miał sześćdziesiąt lat, gdy oni mu się urodzili. [27] A gdy dzieci urosły, Ezaw został człowiekiem biegłym w myślistwie i człowiekiem pola. Jakub zaś był człowiekiem spokojnym, mieszkającym w namiotach. [28] I Izaak kochał Ezawa, bo jadał z jego łowu, Rebeka zaś kochała Jakuba. [29] I Jakub ugotował sobie potrawę, a w tym czasie przyszedł Ezaw z pola spracowany. [30] Ezaw powiedział więc do Jakuba: Daj mi jeść, proszę cię, z tej czerwonej potrawy, bo jestem spracowany. Dlatego nadano mu imię Edom. [31] Jakub powiedział: Sprzedaj mi dziś twoje pierworództwo. [32] A Ezaw odpowiedział: Oto jestem bliski śmierci, na cóż mi pierworództwo? [33] Jakub powiedział: Przysięgnij mi dziś. Przysiągł mu więc i sprzedał Jakubowi swoje pierworództwo. [34] Jakub dał więc Ezawowi chleba i potrawę z soczewicy, a on jadł i pił, a potem powstał i poszedł. W ten sposób Ezaw pogardził swoim pierworództwem. 

Księga Rodzaju 3,15
[3,15] I wprowadzę nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę. 

Księga Rodzaju 21,12
[21,12] Wtedy Bóg powiedział do Abrahama: Niech ci nie będzie przykro z powodu chłopca i twojej niewolnicy. Posłuchaj wszystkiego, co Sara mówi do ciebie, bo w Izaaku będzie nazwane twoje potomstwo. 

2 Księga Kronik 21,8
[21,8] Za jego dni Edomici wyzwolili się spod panowania Judy i ustanowili nad sobą króla. 

List do Hebrajczyków 12,16
[12,16] żeby nie było żadnego rozpustnika lub bezbożnika jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał swoje pierworodztwo.