Księga Rodzaju 19,15-29
[19,15] A gdy już zaczynało świtać, aniołowie ponaglali Lota, mówiąc: Wstań, weź swoją żonę i swoje dwie córki, które tu są, abyś nie zginął z powodu nieprawości tego miasta. [16] A gdy się ociągał, ci mężczyźni chwycili jego rękę, rękę jego żony i ręce jego dwóch córek – PAN bowiem ulitował się nad nim – i wyprowadzili go, i pozostawili go poza miastem. [17] I gdy wyprowadzili ich stamtąd, on powiedział: Uciekaj, abyś ocalił swoje życie. Nie oglądaj się wstecz ani nie zatrzymuj się nigdzie na tej równinie. Uciekaj na górę, abyś nie zginął. [18] A Lot powiedział do nich: O nie, Panie! [19] Oto twój sługa znalazł łaskę w twoich oczach i pomnożyłeś swoje miłosierdzie, które mi wyświadczyłeś, ratując mi życie; ale ja nie mogę uciec na tę górę, bo może dosięgnie mnie jakieś nieszczęście i zginę. [20] Oto jest tu w pobliżu miasto, do którego mógłbym uciec, i jest małe. Proszę, pozwól mi tam uciec (czyż nie jest ono małe?), a moja dusza będzie żyć. [21] Odpowiedział mu: Oto wysłuchałem cię w tej sprawie. Nie zniszczę tego miasta, o którym mówiłeś. [22] Spiesz się i uchodź tam, bo nie będę mógł nic uczynić, dopóki tam nie dojdziesz. Dlatego dano temu miastu nazwę Soar. [23] Słońce wzeszło nad ziemią, gdy Lot wszedł do Soaru. [24] Wtedy PAN spuścił deszcz siarki i ognia od PANA z nieba na Sodomę i Gomorę. [25] I zniszczył te miasta, całą tę równinę i wszystkich mieszkańców tych miast, a także roślinność tej ziemi. [26] Lecz żona Lota, idąc za nim, obejrzała się wstecz i stała się słupem soli. [27] Abraham zaś wstał rano i udał się na to miejsce, gdzie stał przed PANEM. [28] Gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory, i całej ziemi tej równiny, zobaczył, że dym unosił się nad tą ziemią jak dym z pieca. [29] A gdy Bóg zniszczył miasta tej równiny, pamiętał Bóg o Abrahamie i wybawił Lota z samego środka zagłady, kiedy zniszczył te miasta, w których Lot mieszkał. 

2 List Piotra 2,6-9
[2,6] i miasta Sodomę i Gomorę, obracając w popiół, skazał na potępienie, stawiając je jako przykład dla tych, którzy żyją bezbożnie; [7] a sprawiedliwego Lota, udręczonego rozpustnym postępowaniem bezbożników, wyrwał; [8] (Ten sprawiedliwy bowiem, mieszkając wśród nich, patrząc i słuchając, trapił dzień po dniu swą sprawiedliwą duszę ich bezbożnymi uczynkami); [9] umie Pan pobożnych wyrwać z pokusy, a niesprawiedliwych zachować na dzień sądu, aby byli ukarani; 

Apokalipsa Jana 7,3
[7,3] Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, dopóki nie opieczętujemy sług naszego Boga na ich czołach. 

List Judy 1,7
[1,7] Tak samo Sodoma i Gomora oraz okoliczne miasta, które w podobny sposób jak i one oddały się nierządowi i podążały za cudzym ciałem, służą za przykład, ponosząc karę wiecznego ognia. 

Księga Izajasza 13,19
[13,19] I Babilon, ozdoba królestw i chluba majestatu Chaldejczyków, stanie się jak Sodoma i Gomora, kiedy Bóg je zniszczył. 

Księga Jeremiasza 49,17-18
[49,17] Edom będzie spustoszeniem, ktokolwiek będzie przechodził obok niego, zdumieje się i będzie świstać nad wszystkimi jego plagami. [18] Jak po zniszczeniu Sodomy i Gomory oraz miast sąsiednich, mówi PAN, nikt tam nie zamieszka i żaden syn człowieka nie będzie w nim gościł. 

Księga Sofoniasza 2,9
[2,9] Dlatego jak żyję, mówi PAN zastępów, Bóg Izraela, Moab stanie się jak Sodoma, a synowie Ammona jak Gomora – miejscem pokrzyw, dołem soli i pustynią aż na wieki. Resztka mego ludu złupi ich i pozostali z mego ludu posiądą ich. 

Ewangelia Mateusza 10,14-15
[10,14] A jeśli ktoś was nie przyjmie i nie usłucha waszych słów, wychodząc z tego domu albo miasta, strząśnijcie pył z waszych nóg. [15] Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej i gomorskiej w dzień sądu niż temu miastu. 

Ewangelia Łukasza 17,31-32
[17,31] Tego dnia, jeśli ktoś będzie na dachu, a jego rzeczy w domu, niech nie schodzi, aby je zabrać, a kto będzie na polu, niech również nie wraca. [32] Pamiętajcie żonę Lota. 

List do Hebrajczyków 10,26-27
[10,26] Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy; [27] lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników. 

List do Hebrajczyków 10,31
[10,31] Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego. 

Ewangelia Jana 17,6-9
[17,6] Objawiłem twoje imię ludziom, których mi dałeś ze świata. Twoimi byli i dałeś mi ich, a oni zachowali twoje słowa. [7] A teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, pochodzi od ciebie. [8] Dałem im bowiem słowa, które mi dałeś, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że wyszedłem od ciebie, i uwierzyli, że ty mnie posłałeś. [9] Ja proszę za nimi. Nie proszę za światem, ale za tymi, których mi dałeś, bo są twoi. 

Ewangelia Łukasza 23,42-43
[23,42] I powiedział do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. [43] A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju.