Księga Wyjścia 4,1-17
[4,1] Potem Mojżesz odpowiedział: Lecz oni mi nie uwierzą i nie usłuchają mego głosu, bo powiedzą: PAN ci się nie ukazał. [2] PAN zapytał go: Co masz w swojej ręce? Odpowiedział: Laskę. [3] I rozkazał: Rzuć ją na ziemię. Rzucił ją więc na ziemię i zamieniła się w węża; i Mojżesz przed nim uciekał. [4] Następnie PAN powiedział do Mojżesza: Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon. Wyciągnął więc rękę i chwycił go, i ten zamienił się w laskę w jego ręce. [5] Uczyń tak, aby uwierzyli, że ukazał ci się PAN, Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. [6] PAN powiedział mu jeszcze: Włóż teraz rękę w zanadrze. Włożył więc rękę w zanadrze, a gdy ją wyjął, była pokryta trądem jak śniegiem. [7] I powiedział: Włóż ponownie rękę w zanadrze. I włożył znowu rękę w zanadrze, a gdy ją wyjął, stała się znowu jak reszta jego ciała. [8] Jeśli więc ci nie uwierzą i nie usłuchają głosu pierwszego znaku, to uwierzą głosowi drugiego znaku. [9] A jeśli nie uwierzą obu tym znakom i nie usłuchają twego głosu, to weźmiesz wody z rzeki i wylejesz ją na ziemię. Wtedy ta woda, którą weźmiesz z rzeki, zamieni się na ziemi w krew. [10] Mojżesz powiedział do PANA: Proszę, Panie, nie jestem wymowny – ani przedtem, ani odkąd przemówiłeś do twego sługi, bo mam powolną mowę i ociężały język. [11] PAN mu odpowiedział: Któż uczynił usta człowieka? Albo kto czyni niemego lub głuchego, widzącego lub ślepego? Czyż nie ja, PAN? [12] Teraz więc idź, a ja będę przy twoich ustach i pouczę cię, co masz mówić. [13] Mojżesz powiedział: Proszę, Panie, poślij tego, kogo masz posłać. [14] Wtedy zapalił się gniew PANA na Mojżesza i powiedział: Czyż Aaron, Lewita, nie jest twoim bratem? Wiem, że on potrafi dobrze mówić. Oto on wyjdzie ci na spotkanie, a gdy cię zobaczy, uraduje się w swoim sercu. [15] Ty będziesz mówił do niego i włożysz słowa w jego usta. A ja będę przy twoich ustach i przy jego ustach i pouczę was, co macie czynić. [16] On będzie mówił za ciebie do ludu. On będzie dla ciebie jakby ustami, a ty dla niego będziesz jakby Bogiem. [17] I weź w rękę tę laskę, którą będziesz czynił znaki. 

List do Hebrajczyków 10,26-27
[10,26] Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy; [27] lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników. 

Ewangelia Jana 1,29
[1,29] A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. 

Ewangelia Łukasza 23,42-43
[23,42] I powiedział do Jezusa: Panie, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. [43] A Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę powiadam ci: Dziś będziesz ze mną w raju. 

Dzieje Apostolskie 7,22
[7,22] I wyuczono Mojżesza całej mądrości egipskiej, i był potężny w słowach i czynach. 

2 List do Koryntian 12,12
[12,12] Jednak znaki apostoła okazały się wśród was we wszelkiej cierpliwości, w znakach, cudach i przejawach mocy. 

Księga Izajasza 50,4
[50,4] Pan BóG dał mi język uczonych, abym umiał znużonemu mówić słowo w odpowiednim czasie. Budzi mnie każdego ranka, pobudza moje uszy, abym słuchał tak jak uczeni. 

Księga Koheleta 4,9
[4,9] Lepiej jest dwom niż jednemu, gdyż mają dobry pożytek ze swojej pracy. 

1 List do Koryntian 12,21
[12,21] Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was. 

List do Rzymian 12,1
[12,1] Proszę więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest wasza rozumna służba. 

Apokalipsa Jana 3,15-16
[3,15] Znam twoje uczynki: nie jesteś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący. [16] A tak, ponieważ jesteś letni i ani zimny, ani gorący, wypluję cię z moich ust.