Przymierze łaski

Księga Rodzaju 9,8-17
[9,8] Potem Bóg powiedział do Noego i do jego synów z nim: [9] A ja, oto ja ustanawiam moje przymierze z wami i z waszym potomstwem po was; [10] i z wszelką żywą istotą, która jest z wami, z ptactwem, bydłem oraz z wszelkim zwierzęciem ziemi, które jest z wami, od wszystkich, które wyszły z arki, do każdego zwierzęcia ziemi. [11] Ustanowię moje przymierze z wami. Nie będzie już więcej zgładzone wszelkie ciało wodami potopu ani nie będzie już więcej potopu, który miałby zniszczyć ziemię. [12] I Bóg powiedział: To jest znak przymierza, które ja ustanawiam między mną a wami i między wszelką żywą istotą, która jest z wami, na wieczne pokolenia. [13] Kładę na obłoku mój łuk, który będzie na znak przymierza między mną a ziemią. [14] I stanie się, gdy wzbudzę obłok nad ziemią, że ukaże się łuk na obłoku; [15] i wspomnę na moje przymierze, które jest między mną a wami oraz wszelką żywą istotą cielesną. Nie będzie już więcej wód potopu, który miałby zniszczyć wszelkie ciało. [16] Będzie więc ten łuk na obłoku i spojrzę na niego, aby przypomnieć sobie wieczne przymierze między Bogiem a wszelką żywą istotą cielesną, która jest na ziemi. [17] I Bóg powiedział do Noego: To jest znak przymierza, które ustanowiłem między mną a wszelkim ciałem, które jest na ziemi. 
Tekst(y) za: "Uwspółcześniona Biblia Gdańska." Fundacja Wrota Nadziei 2017 r.