Ewangelia Łukasza 2,8-20
[2,8] A byli w tej okolicy pasterze przebywający w polu i trzymający straż nocną nad swoim stadem. [9] I oto stanął przy nich anioł Pana, a chwała Pana zewsząd ich oświeciła. I ogarnął ich wielki strach. [10] I powiedział do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu. [11] Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan. [12] A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie. [13] I zaraz z aniołem przybyło mnóstwo wojsk niebieskich chwalących Boga i mówiących: [14] Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, wobec ludzi dobra wola. [15] A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili między sobą: Chodźmy aż do Betlejem i zobaczmy to, co się wydarzyło, a co Pan nam oznajmił. [16] Spiesząc się więc, przyszli i znaleźli Marię, Józefa i niemowlę leżące w żłobie. [17] A ujrzawszy, rozgłosili to, co zostało im powiedziane o tym dziecku. [18] A wszyscy, którzy słyszeli, dziwili się temu, co pasterze im mówili. [19] Lecz Maria zachowywała wszystkie te słowa, rozważając je w swoim sercu. [20] I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, tak jak im zostało powiedziane. 

1 List Jana 1,3-4
[1,3] To, co widzieliśmy i słyszeliśmy, to wam zwiastujemy, abyście i wy mieli z nami społeczność, a nasza społeczność to społeczność z Ojcem i z jego Synem, Jezusem Chrystusem. [4] A piszemy to wam, aby wasza radość była pełna.