List do Filemona 1,8-17
[1,8] Dlatego, chociaż mogę śmiało w Chrystusie nakazać ci, co należy czynić; [9] to jednak ze względu na miłość raczej proszę, będąc tym, kim jestem – Pawłem, starcem, a teraz i więźniem Jezusa Chrystusa; [10] proszę cię za moim synem, Onezymem, którego zrodziłem w moich więzach; [11] który niegdyś był dla ciebie nieużyteczny, ale teraz dla ciebie i dla mnie jest bardzo użyteczny. [12] Jego odsyłam, przyjmij go więc jak moje serce. [13] Zamierzałem go przy sobie zatrzymać, aby zamiast ciebie posługiwał mi w więzach ewangelii. [14] Lecz bez twojej zgody nie chciałem nic czynić, aby twój dobry uczynek nie był jakby z przymusu, ale z własnej woli. [15] Może bowiem dlatego oddalił się na chwilę od ciebie, abyś go odzyskał na zawsze; [16] już nie jako sługę, lecz więcej niż sługę, jako brata umiłowanego, zwłaszcza dla mnie, a tym bardziej dla ciebie, i w ciele, i w Panu. [17] Jeżeli więc masz mnie za przyjaciela, przyjmij go jak mnie. 

Księga Wyjścia 20,13
[20,13] Nie będziesz zabijał. 

Ewangelia Mateusza 5,21-22
[5,21] Słyszeliście, że powiedziano przodkom: Nie będziesz zabijał, a kto by zabił, podlega sądowi. [22] Lecz ja wam mówię: Każdy, kto się gniewa na swego brata bez przyczyny, podlega sądowi, a kto powie swemu bratu: Raka, podlega Radzie, a kto powie: Głupcze, podlega karze ognia piekielnego. 

Księga Psalmów 51,4
[51,4] Przeciw tobie, tobie samemu, zgrzeszyłem i zło uczyniłem na twoich oczach, abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i czysty w swoim sądzie. 

Ewangelia Mateusza 18,21-31
[18,21] Wtedy Piotr podszedł do niego i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć mojemu bratu, gdy zgrzeszy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy? [22] I odpowiedział mu Jezus: Nie mówię ci, że aż siedem razy, ale aż siedemdziesiąt siedem razy. [23] Dlatego królestwo niebieskie podobne jest do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. [24] A gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. [25] A ponieważ nie miał z czego oddać, jego pan kazał go sprzedać wraz z żoną, dziećmi i wszystkim, co miał, i spłacić dług. [26] Wtedy sługa upadł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam. [27] Pan tego sługi, ulitowawszy się nad nim, uwolnił go i darował mu dług. [28] Lecz gdy ten sługa wyszedł, spotkał jednego ze swoich współsług, który był mu winien sto groszy. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien! [29] Wtedy jego współsługa upadł mu do nóg i prosił go: Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam. [30] On jednak nie chciał, ale poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. [31] A jego współsłudzy, widząc, co się stało, zasmucili się bardzo i poszedłszy, oznajmili swemu panu wszystko, co zaszło. 

Ewangelia Mateusza 6,14-15
[6,14] Bo jeśli przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy wasz Ojciec niebieski. [15] Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom ich przewinień, to i wasz Ojciec nie przebaczy wam waszych przewinień. 

List do Rzymian 12,19
[12,19] Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę – mówi Pan.