1 Księga Królewska 17,17-24
[17,17] Po tych wydarzeniach zachorował syn tej kobiety, pani tego domu, a jego choroba była tak ciężka, że przestał oddychać. [18] Wtedy powiedziała do Eliasza: Cóż ja mam z tobą, mężu Boży? Przyszedłeś do mnie, aby przypomnieć mi mój grzech i uśmiercić mego syna? [19] I odpowiedział jej: Daj mi swego syna. I wziął go z jej łona, zaniósł na górę do pokoju, w którym mieszkał, i położył go na swoim łóżku. [20] I wołał do PANA, i powiedział: PANIE, mój Boże, czy także na tę wdowę, u której mieszkam, chcesz sprowadzić nieszczęście, uśmiercając jej syna? [21] I rozciągnął się trzykrotnie nad dzieckiem, i wołał do PANA, i powiedział: PANIE, mój Boże, proszę, niech dusza tego dziecka wróci do niego. [22] I PAN wysłuchał głosu Eliasza. Dusza dziecka wróciła do niego i ożyło. [23] Wtedy Eliasz wziął dziecko, zniósł je z pokoju do domu i oddał je matce. I Eliasz powiedział: Patrz, twój syn żyje. [24] I kobieta powiedziała do Eliasza: Teraz wiem, że jesteś mężem Bożym i słowo PANA w twoich ustach jest prawdą. 

Ewangelia Jana 6,47-51
[6,47] Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy we mnie, ma życie wieczne. [48] Ja jestem tym chlebem życia. [49] Wasi ojcowie jedli mannę na pustyni, a poumierali. [50] To jest ten chleb, który zstępuje z nieba, aby ten, kto go je, nie umarł. [51] Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś będzie jadł z tego chleba, będzie żył na wieki. A chleb, który ja dam, to moje ciało, które ja dam za życie świata.