List do Galatów 6,1-4
[6,1] Bracia, jeśli przydarzy się komuś jakiś upadek, wy, którzy jesteście duchowi, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, uważając każdy na samego siebie, abyś i ty nie był kuszony. [2] Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełniajcie prawo Chrystusa. [3] Jeśli bowiem ktoś uważa, że jest czymś, będąc niczym, ten zwodzi samego siebie. [4] Każdy zaś niech bada swoje własne czyny, a wtedy będzie mieć powód do chluby w samym sobie, a nie w kimś innym. 

1 List Jana 3,6
[3,6] Każdy więc, kto w nim trwa, nie grzeszy. Każdy, kto grzeszy, nie widział go ani go nie poznał. 

Ewangelia Mateusza 7,12
[7,12] Wszystko więc, co chcecie, aby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. To bowiem jest Prawo i Prorocy. 

List do Filipian 2,3-8
[2,3] nie czyńcie nic z kłótliwości ani z próżnej chwały, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. [4] Niech każdy dba nie tylko o to, co jego, ale i o to, co innych. [5] Niech będzie w was takie nastawienie umysłu, jakie też było w Chrystusie Jezusie; [6] który, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież; [7] lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi; [8] a z postawy uznany za człowieka, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. 

Księga Izajasza 53,4-5
[53,4] Zaprawdę on wziął na siebie nasze cierpienia i nosił naszą boleść. A my uważaliśmy, że jest zraniony, uderzony przez Boga i utrapiony. [5] Lecz on był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na nim, a jego ranami zostaliśmy uzdrowieni. 

Ewangelia Mateusza 23,2-4
[23,2] Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. [3] Czyńcie więc i przestrzegajcie wszystkiego, co nakazują wam przestrzegać, ale według ich uczynków nie postępujcie. Mówią bowiem, ale nie czynią. [4] Bo wiążą brzemiona ciężkie i nie do uniesienia i kładą je na barki ludzi, lecz sami nie chcą ich ruszyć nawet palcem. 

1 List do Koryntian 1,31
[1,31] aby, jak to jest napisane: Ten, kto się chlubi, niech się chlubi w Panu. 

List do Rzymian 14,4
[14,4] Kim jesteś ty, że sądzisz cudzego sługę? Dla własnego Pana stoi albo upada. Ostoi się jednak, gdyż Bóg może go utwierdzić.