Ewangelia Mateusza 25,1-46
[25,1] Wtedy królestwo niebieskie będzie podobne do dziesięciu dziewic, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie oblubieńca. [2] Pięć z nich było mądrych, a pięć głupich. [3] Te głupie, wziąwszy swoje lampy, nie wzięły ze sobą oliwy. [4] Lecz mądre wraz z lampami zabrały oliwę w naczyniach. [5] A gdy oblubieniec zwlekał z przyjściem, wszystkie zmorzył sen i zasnęły. [6] O północy zaś rozległ się krzyk: Oblubieniec idzie, wyjdźcie mu na spotkanie! [7] Wtedy wstały wszystkie te dziewice i przygotowały swoje lampy. [8] A głupie powiedziały do mądrych: Dajcie nam ze swej oliwy, bo nasze lampy gasną. [9] I odpowiedziały mądre: Nie damy, bo mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedawców i kupcie sobie. [10] A gdy odeszły kupić, nadszedł oblubieniec. Te, które były gotowe, weszły z nim na wesele i zamknięto drzwi. [11] Potem przyszły też pozostałe dziewice i powiedziały: Panie, Panie, otwórz nam! [12] Lecz on odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was. [13] Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny, o której Syn Człowieczy przyjdzie. [14] Królestwo niebieskie bowiem podobne jest do człowieka, który odjeżdżając, zwołał swoje sługi i powierzył im swoje dobra. [15] Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, a trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i zaraz odjechał. [16] A ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, obracał nimi i zyskał drugie pięć talentów. [17] Tak samo i ten, który otrzymał dwa, zyskał drugie dwa. [18] Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł, wykopał dół w ziemi i ukrył pieniądze swego pana. [19] A po dłuższym czasie przybył pan tych sług i zaczął się z nimi rozliczać. [20] Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów i powiedział: Panie, powierzyłeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem. [21] I powiedział mu jego pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! W niewielu rzeczach byłeś wierny, nad wieloma cię ustanowię. Wejdź do radości swego pana. [22] Przyszedł i ten, który otrzymał dwa talenty i powiedział: Panie, powierzyłeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem. [23] Powiedział mu jego pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! Ponieważ byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię ustanowię. Wejdź do radości swego pana. [24] Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent i powiedział: Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem surowym: żniesz, gdzie nie posiałeś i zbierasz, gdzie nie rozsypałeś. [25] Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz, co twoje. [26] A jego pan mu odpowiedział: Sługo zły i leniwy! Wiedziałeś, że żnę, gdzie nie posiałem i zbieram, gdzie nie rozsypałem. [27] Powinieneś więc był dać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie odebrałbym to, co moje, z zyskiem. [28] Dlatego odbierzcie mu ten talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów. [29] Każdemu bowiem, kto ma, będzie dane i będzie miał w obfitości. Temu zaś, kto nie ma, zostanie zabrane nawet to, co ma. [30] A nieużytecznego sługę wrzućcie w ciemności zewnętrzne. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. [31] Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swojej chwale i wszyscy święci aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały. [32] I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, a on odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. [33] I postawi owce po swojej prawej, a kozły po lewej stronie. [34] Wtedy król powie do tych, którzy będą po jego prawej stronie: Przyjdźcie, błogosławieni mego Ojca, odziedziczcie królestwo przygotowane dla was od założenia świata. [35] Byłem bowiem głodny, a daliście mi jeść, byłem spragniony, a daliście mi pić, byłem obcym, a przyjęliście mnie; [36] byłem nagi, a ubraliście mnie, byłem chory, a odwiedziliście mnie, byłem w więzieniu, a przyszliście do mnie. [37] Wtedy sprawiedliwi mu odpowiedzą: Panie, kiedy widzieliśmy cię głodnym i nakarmiliśmy cię albo spragnionym i daliśmy ci pić? [38] I kiedy widzieliśmy cię obcym i przyjęliśmy cię albo nagim i ubraliśmy cię? [39] Albo kiedy widzieliśmy cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do ciebie? [40] A król im odpowie: Zaprawdę powiadam wam: To, co uczyniliście jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnie uczyniliście. [41] Potem powie i do tych, którzy będą po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany dla diabła i jego aniołów. [42] Byłem bowiem głodny, a nie daliście mi jeść, byłem spragniony, a nie daliście mi pić; [43] byłem obcym, a nie przyjęliście mnie, byłem nagi, a nie ubraliście mnie, byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie. [44] Wtedy i oni mu odpowiedzą: Panie, kiedy widzieliśmy cię głodnym albo spragnionym, albo obcym, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy tobie? [45] Wówczas im odpowie: Zaprawdę powiadam wam, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, nie uczyniliście i mnie. [46] I pójdą ci na męki wieczne, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego. 

Księga Izajasza 30,1
[30,1] Biada upartym synom, mówi PAN, którzy naradzają się, ale nie ze mną, i zasłaniają nakryciem, ale nie z mojego ducha, aby dodawać grzech do grzechu;