Ewangelia Mateusza 21,33-46
[21,33] Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Ogrodził ją płotem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał. [34] A gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, aby odebrali plony tej winnicy. [35] Lecz rolnicy schwytali jego sługi, jednego pobili, innego zabili, a jeszcze innego ukamienowali. [36] Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, ale postąpili z nimi tak samo. [37] W końcu posłał do nich swego syna, mówiąc: Uszanują mego syna. [38] Lecz rolnicy, gdy zobaczyli syna, mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo. [39] I schwytali go, wyrzucili z winnicy i zabili. [40] Gdy więc przyjdzie pan winnicy, co zrobi z tymi rolnikami? [41] Odpowiedzieli mu: Złych srogo wytraci, a winnicę wydzierżawi innym rolnikom, którzy będą mu oddawać plony we właściwym czasie. [42] Powiedział im Jezus: Czy nigdy nie czytaliście w Pismach: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym; Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach? [43] Dlatego mówię wam: Królestwo Boże zostanie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce. [44] A kto upadnie na ten kamień, rozbije się, na kogo zaś on upadnie, zmiażdży go. [45] Kiedy naczelni kapłani i faryzeusze usłyszeli jego przypowieści, domyślili się, że o nich mówił. [46] I chcieli go schwytać, ale bali się tłumów, ponieważ uważały go za proroka.