Każda osoba jest inspirowana i kierowana przez to, w co wierzy. Wierzymy, że ludzie są stworzeni i, w związku z tym są oni winni całkowitej lojalności wobec jedynego Stwórcy. To Bóg Stwórca determinuje w co mamy wierzyć o Nim samym, o sobie, innych i otaczającym nas świecie.

NALEŻYMY DO NURTU ORTODOKSYJNEGO CHRZEŚCIJAŃSTWA

To znaczy, że wierzymy w prawdy w które Kościół chrześcijański zawsze wierzył.
Zawiera to w sobie m.in. wiarę w trójjedyność Boga jako Ojca, Syna i Ducha Świętego. Pełne człowieczeństwo i boskość Jezusa w jednej osobie. Ducha Świętego jako czynnika zbawienia. Pierwotną doskonałość stworzenia i ludzkości oraz winę i zanieczyszczenie tej doskonałości w buncie Adama i Ewy, naszych pierwszych rodziców. Boski plan odnowienia całego stworzenia poprzez doskonałe życie Syna i Jego doskonałą ofiarę jako Drugiego Adama.

Podsumowaniem tych ortodoksyjnych przekonań jest nasze wyznanie wiary, którym jest, wspólne dla wszystkich Kościołów chrześcijańskich, Credo Apostolskie ("Wierzę w jednego Boga..."):

Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, światłość ze światłości. Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Panny, i stał się człowiekiem. Ukrzyżowany również za nas, pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany. I zmartwychwstał dnia trzeciego, jak oznajmia Pismo. I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca. I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych: a królestwu Jego nie będzie końca. Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez proroków. Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół. Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie. Amen.

NALEŻYMY DO NURTU PROTESTANCKIEGO

Powiedzieć, że nasze przekonania są protestanckie, to powiedzieć, że potwierdzamy odnowę chrześcijaństwa, która miała miejsce w Europie w XVI wieku, powszechnie nazywaną reformacją. Choć trudno jest podsumować, co to znaczy być "protestanckim", jednym ze sposobów jest rozważenie pięciu zasad wywodzących się z tego okresu. Te zasady nazywa się czasami pięcioma sola (sola w łacinie oznacza "jedynie"):

1. Sola gratia (jedynie łaska). Bóg nie jest zobowiązany, zmuszony ani motywowany do zbawienia człowieka przez coś innego niż jedynie Jego własna wola i Jego pełen łaski charakter. Szczególnie należy tu podkreślić, że zbawienie człowieka to "niezasłużony dar", a nie nagroda za jakiekolwiek zasługi grzesznika.

   [1] I was ożywił, którzy byliście umarli w upadkach i w grzechach; [2] w których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa. [3] Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach naszego ciała, czyniąc to, co się podobało ciału i myślom, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni. [4] Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował; [5] i to wtedy, gdy byliśmy umarli w grzechach, ożywił nas razem z Chrystusem, gdyż łaską jesteście zbawieni; [6] i razem z nim wskrzesił, i razem z nim posadził w miejscach niebiańskich w Chrystusie Jezusie; [7] aby okazać w przyszłych wiekach przemożne bogactwo swojej łaski przez swoją dobroć względem nas w Chrystusie Jezusie. [8] Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. [List do Efezjan 2,1-8 - tłum. Uwspółcześniona Biblia Gdańska 2017]

2. Sola Scriptura (jedynie Pismo). Wiedza o Bogu i nas samych jest objawiona jedynie w Biblii - natchnionym Słowie Bożym, która normatywnie wyznacza w co mamy wierzyć i jak postępować.

   [14] Ty zaś trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, wiedząc, od kogo się tego nauczyłeś; [15] i ponieważ od dziecka znasz Pisma święte, które cię mogą uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę, która jest w Chrystusie Jezusie. [16] Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauki, do strofowania, do poprawiania, do wychowywania w sprawiedliwości; [17] aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła w pełni przygotowany. [2 List do Tymoteusza 3,14-17 - tłum. Uwspółcześniona Biblia Gdańska 2017]

   Oddam ci pokłon ku twej świętej świątyni i będę wysławiał twoje imię za miłosierdzie twoje i prawdę; bo wywyższyłeś twoje imię i słowo ponad wszystko. [Psalm 138,2 - tłum. Uwspółcześniona Biblia Gdańska 2017]

3. Sola fide (jedynie wiara). Nasze ludzkie wysiłki, tak dobre jak tylko mogą być, nigdy nie będą wystarczająco dobre, aby doprowadzić do Bożego zbawienia, które jest oferowane człowiekowi jedynie przez wiarę.

   [6] Tak jak Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość. [7] Wiedzcie zatem, że ci, którzy są z wiary, ci są synami Abrahama. [8] A Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary będzie usprawiedliwiał pogan, wcześniej ogłosiło ewangelię Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. [9] Tak więc ci, którzy są z wiary, dostępują błogosławieństwa wraz z wierzącym Abrahamem. [10] Na wszystkich bowiem, którzy są z uczynków prawa, ciąży przekleństwo, bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w wypełnianiu wszystkiego, co jest napisane w księdze Prawa. [11] A że przez prawo nikt nie jest usprawiedliwiony przed Bogiem, jest oczywiste, bo: Sprawiedliwy będzie żył z wiary. [List do Galatów 3,6-11 - tłum. Uwspółcześniona Biblia Gdańska 2017]

4. Solus Christus (jedynie Chrystus). Kulminacyjnym objawieniem Bożego planu zbawienia jest osoba Jezusa Chrystusa, a szczególnie Jego ofiara zastępcza za nas na krzyżu i dlatego Jezus Chrystus jest jedynym pośrednikiem między Bogiem i ludźmi - zbawienie jest możliwe jedynie dzięki Niemu.
   

   [13] który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna; [14] w którym mamy odkupienie przez jego krew, przebaczenie grzechów. [15] On jest obrazem Boga niewidzialnego i pierworodnym wszelkiego stworzenia. [16] Przez niego bowiem wszystko zostało stworzone, to, co w niebie i to, co na ziemi, to, co widzialne i co niewidzialne, czy trony, czy panowania, czy zwierzchności, czy władze. Wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. [17] On jest przed wszystkim i wszystko istnieje dzięki niemu. [18] On też jest głową ciała – kościoła; on jest początkiem i pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy; [List do Kolosan 1,13-18 - tłum. Uwspółcześniona Biblia Gdańska 2017]

   [5] Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus; [6] który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie. [1 List do Tymoteusza 2,5-6 - tłum. Uwspółcześniona Biblia Gdańska 2017]

5. Soli Deo gloria (jedynie Bogu chwała). Ponieważ zbawienie dokonuje się jedynie przez Boga, przez Jego wolę i działanie, celem całego stworzenia Bożego jest koncentrowanie się na Jego chwale i radowanie się Nim.

   Tak więc czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego robicie, wszystko róbcie ku chwale Boga. [1 List do Koryntian 10,31 - tłum. Uwspółcześniona Biblia Gdańska 2017]

   Zobacz też: List do Rzymian 11,36, List do Efezjan 3,21; 1 List Piotra 4,11; 2 List Piotra 3,1; Objawienie Jana 1,6 i 7,12.

NALEŻYMY DO NURTU REFORMOWANEGO

Powiedzieć, że nasze przekonania są reformowane, to powiedzieć, że potwierdzamy cztery zobowiązania, które były cenne dla wielu kongregacji protestanckiej reformacji. Podczas reformacji te kongregacje różniły się od zborów luterańskich z jednej strony i zborów anabaptystów z drugiej strony. Ze względu na wpływ Jana Kalwina te reformowane Kościoły czasami (po 1618 r.) były zwane Kościołami kalwińskimi.

1. Podkreślamy wieczną suwerenność Boga, że On jest potężnym władcą nad wszystkim i zasługuje na kult i adorację całego stworzenia. Podkreślamy, że suwerenność Boga sięga nawet do indywidualnego nawrócenia - Bóg łaskawie działa w naszych sercach, przez Ducha Świętego, jeszcze zanim wyznamy wiarę naszymi ustami.
2. Podkreślamy, że Stary i Nowy Testament nie konkurują ze sobą, ale jednoznacznie pasują do siebie jako pojedyncza opowieść o Bożym planie odkupienia w Jezusie Chrystusie. Widać to wyraźnie w licznych przymierzach między Bogiem a ludzkością, które jednoczą tę historię odkupienia.
3. Podkreślamy, że Dziesięć Przykazań jest odzwierciedleniem Bożego charakteru i wyraża Jego moralną wolę dla naszego życia. Dlatego, nie z pragnienia zasłużenia na odkupienie, ale ze względu na Jego Osobę i wdzięczność dla Niego, pragniemy stosować się do Jego objawionej moralnej woli i żyć świętym życiem.
4. Podkreślamy, że oddawanie chwały Bogu (zarówno osobiste jak i wspólne) jest źródłem prawdziwego duchowego pokarmu od Boga, szczególnie doświadczanego w dwóch sakramentach (chrzest i Wieczerza Pańska), które Jezus pozostawił do sprawowania swojemu Kościołowi.

Istnieje wiele historycznych stwierdzeń podsumowujących te reformowane przekonania, ale za szczególnie ważne uważamy poglądy sformułowane w Westminsterskim Wyznaniu Wiary, będące również wyznaniem wiary naszego Kościoła.