1 List Jana 4,7-21
[4,7] Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, gdyż miłość jest z Boga i każdy, kto miłuje, narodził się z Boga i zna Boga. [8] Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością. [9] Przez to objawiła się miłość Boga ku nam, że Bóg posłał na świat swego jednorodzonego Syna, abyśmy żyli przez niego. [10] Na tym polega miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że on nas umiłował i posłał swego Syna, aby był przebłaganiem za nasze grzechy. [11] Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my powinniśmy się wzajemnie miłować. [12] Boga nikt nigdy nie widział, ale jeśli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas mieszka, a jego miłość jest w nas doskonała. [13] Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że dał nam ze swego Ducha. [14] My zaś widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec posłał Syna, aby był Zbawicielem świata. [15] Każdy, kto wyzna, że Jezus jest Synem Bożym, w tym mieszka Bóg, a on w Bogu. [16] My poznaliśmy i uwierzyliśmy w miłość, którą ma Bóg do nas. Bóg jest miłością, a kto trwa w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim. [17] W tym jest doskonała miłość w nas, abyśmy mieli ufność w dniu sądu, że jaki on jest, tacy i my jesteśmy na tym świecie. [18] W miłości nie ma lęku, ale doskonała miłość usuwa lęk, bo lęk przynosi udrękę, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości. [19] My go miłujemy, ponieważ on pierwszy nas umiłował. [20] Jeśli ktoś mówi: Miłuję Boga, a nienawidzi swego brata, jest kłamcą. Kto bowiem nie miłuje swego brata, którego widzi, jak może miłować Boga, którego nie widzi? [21] A takie przykazanie mamy od niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też swego brata.