Dzieje Apostolskie 1,1-11
[1,1] Pierwszą księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus zaczął czynić i czego nauczać; [2] aż do dnia, w którym został wzięty w górę po tym, jak przez Ducha Świętego udzielił poleceń apostołom, których wybrał. [3] Im też po swojej męce objawił się jako żywy w wielu niewątpliwych dowodach, przez czterdzieści dni ukazując się im i mówiąc o królestwie Bożym. [4] A gdy byli zebrani razem, nakazał im: Nie odchodźcie z Jerozolimy, ale oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie. [5] Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. [6] Tak więc zebrani pytali go: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraelowi? [7] Lecz on im odpowiedział: Nie do was należy znać czasy i pory, które Ojciec ustanowił swoją władzą. [8] Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i aż po krańce ziemi. [9] Kiedy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę i obłok zabrał go sprzed ich oczu. [10] A gdy się wpatrywali w niebo, jak wstępował, oto stanęli przy nich dwaj mężowie w białych szatach; [11] i powiedzieli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie, wpatrując się w niebo? Ten Jezus, który został od was wzięty w górę do nieba, przyjdzie tak samo, jak go widzieliście wstępującego do nieba. 

Ewangelia Łukasza 24,44-49
[24,44] Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach. [45] Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma. [46] I powiedział im: Tak jest napisane i tak Chrystus musiał cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać; [47] i w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. [48] A wy jesteście tego świadkami. [49] A oto ja ześlę na was obietnicę mego Ojca, a wy zostańcie w mieście Jerozolimie, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka. 

Ewangelia Mateusza 28,17
[28,17] A gdy go ujrzeli, oddali mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. 

Ewangelia Łukasza 24,50-53
[24,50] I wyprowadził ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce, błogosławił ich. [51] A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba. [52] A oni oddali mu pokłon i wrócili do Jerozolimy z wielką radością. [53] I byli zawsze w świątyni, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen. 

1 List do Koryntian 15,5-6
[15,5] i że ukazał się Kefasowi, a potem tym dwunastu. [6] Potem ukazał się więcej niż pięciuset braciom naraz, z których większość żyje aż dotąd, a niektórzy zasnęli.