Parafia: Kościół Dobrego Pasterza Warszawie


Bóg nazwał kanonicznych proroków, których księgi stanowią ponad 1'/4 Starego Testamentu, kanałami objawienia. Byli to Boży ludzie, którzy korzystali z Jego rady (Jr 23:22), znali Jego umysł i byli upoważnieni do świadczenia o Nim. Bóg pod postacią Ducha Świętego przemawiał w nich i przez nich (2 P 1:19-21; Iz 61:1; Mi 3:8; Dz 28:25-27; l P 1:10-12). Prorocy wiedzieli, że On to czyni, dlatego też mieli śmiałość rozpoczynać swoje przemówienia od słów: "Tak mówi Pan", przedstawiając Jahwe jako Tego, który przemawia ich ustami.

Proroctwo zawierało w sobie przepowiednię (zapowiedź) i zwykle było głoszone, by przekazać Boże ostrzeżenia i napomnienia ludowi przymierza. Prorocy wyczekiwali przyjścia Króla Mesjasza i Jego królestwa po oczyszczającym sądzie, a ich zasadniczym zadaniem było nawoływanie do żalu za grzechy w nadziei na zmianę zbliżających się sądów. Prorocy byli przede wszystkim reformatorami, umacniającymi Boże prawa i nawołującymi lud Boży do wierności przymierzu, które często nie było przez niego przestrzegane.

Nauczając lud prorocy również się za niego modlili - rozmawiali z Bogiem o ludziach z taką samą powagą i gorliwością, z jaką mówili ludziom o Bogu. Wypełniali oni szczególną służbę orędowniczą (Wj 32:30-32; l Sm 7:5-9; 12:19-23; 2 Kri 19:4; Jr 7:16; 11:14; 14:11). Fałszywi prorocy byli zgubni dla Izraela, profesjonalnie związani z systemem praktyk religijnych, mówili to co ludzie chcieli usłyszeć, przekazywali raczej swoje opinie i rojenia, a nie słowo Boże (l Krl 22:1-28; Jr 23:9-40; Ez 13).

W Nowym Testamencie tylko jedna księga (Apokalipsa św. Jana) ogłasza się jako prawdziwe, godne zaufania proroctwo, pochodzące bezpośrednio od Boga (Od Boga Ojca poprzez Jezusa Chrystusa, Ap 1:1-3; 22:12-20). Apostołowie przekazywali pouczenia ludowi Bożemu bezpośrednio od ich Ojca Niebieskiego, podobnie jak czynili to starotestamentowi prorocy, chociaż robili to w nieco inny sposób. Prorocy Nowego Testamentu byli związani z apostołami poprzez dzieło zakładania Kościoła (Ef 2:10; 3:5) jako ekspozytariusze starotestamentowych proroctw, które wypełniły się w Chrystusie (Rz 16:25-27).

© Kościół Dobrego Pasterza 2006-2007