Biblia pokazuje, że Bóg chciał, aby Jego prawo funkcjonowało w trojaki sposób, co Kalwin ujął w klasycznej definicji potrójnego zastosowania prawa. W swej pierwszej funkcji prawo jest jakby lustrem odzwierciedlającym z jednej strony doskonałą Bożą sprawiedliwość, a z drugiej naszą grzeszność i niewystarczalność. Augustyn pisał "prawo nakazuje nam, gdy próbujemy je wypełniać mimo swojej słabości i zmęczenia tą sytuacją, abyśmy wiedzieli jak prosić o pomoc w postaci łaski". Prawo ma dostarczać wiedzy na temat grzechu (Rdz 3:20; 4:15; 5:13; 7:7-11), i uświadamiając nam potrzebę przebaczenia, jak i niebezpieczeństwo wiecznego potępienia, ma nas prowadzić przez skruchę i wiarę do Chrystusa (Ga 3:19-24).
Drugą funkcją prawa, jego cywilnym zastosowaniem, jest powstrzymywanie zła. Chociaż prawo nie może zmienić serca, to może w pewnym zakresie ograniczyć samowolę poprzez groźbę sądu, szczególnie gdy stoi za nim kodeks cywilny, administrujący kary za udowodnione przewinienia (Pwt 13:6-11; 19:16-21; Rz 13:3, 4). W ten sposób zabezpieczony jest cywilny porządek, służący ochronie uczciwych przed niesprawiedliwymi.
Prawo w swoim trzecim zastosowaniu prowadzi odrodzonych ku dobrym uczynkom, do których przeznaczył ich Bóg (Ef 2:10). Prawo mówi Bożym dzieciom co jest miłe ich Ojcu w niebie. Można by go nazwać ich rodzinnym kodeksem. Chrystus mówił o tym trzecim użyciu prawa, gdy nauczał, że ci którzy zostaną jego uczniami będą musieli zrobić wszystko, co im nakaże (Mt 28:20), a posłuszeństwo wobec Jego przykazań będzie dowodem ich miłości do Niego (J 14:15). Chociaż prawo nie jest źródłem zbawienia dla chrześcijanina (Rz 6:14; 7:4,6; l Kor 9:20; Ga 2:15-19; 3:25), to jednak jest on "pod zakonem Chrystusowym", które jest prawem życia (l Kor 9:21; Ga 6:2).
Trzy cele prawa
© Kościół Dobrego Pasterza 2006-2007
- Szczegóły
- Artykuły doktrynalne KDP