Darowi usprawiedliwienia (tj. teraźniejszej akceptacji przez Boga, Sędziego świata) towarzyszy dar adopcji, czyli stania się dzieckiem Ojca Niebieskiego (Ga 3:26; 4:4-7). Za czasów Pawła adopcja dotyczyła z reguły młodych, dorosłych mężczyzn o prawym charakterze, którzy byli usynawiani i ustanawiani dziedzicami przez zamożnych, ale bezdzietnych ludzi w celu zachowania imienia rodowego. Paweł zaś głosi Bożą łaskawą adopcję wobec ludzi o złym charakterze, którzy przez nią staną się "dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa" (Rz 8:17).
Usprawiedliwienie jest głównym błogosławieństwem, na którym opiera się adopcja; ta zaś stanowi szczególne błogosławieństwo, któremu usprawiedliwienie toruje drogę. Status bycia Bożym adoptowanym dzieckiem przysługuje wszystkim, którzy przyjęli Chrystusa (J 1:12). W Chrystusie i poprzez Niego Bóg kocha swoje adoptowane dzieci tak, jak kocha swego Jednorodzonego Syna, który będzie dzielił z nimi chwałę (Rz 8:17, 38, 39). Wierzący podlegają Bożej ojcowskiej opiece oraz dyscyplinie (Mt 6:26; Hbr 12:5-11). Powinni modlić się do Niego, jak do Ojca w niebie (Mt 6:5-13), naśladować Jego cnoty (Mt 6:25-34), dając wyraz w ten sposób synowskiemu instynktowi, który Duch Święty w nich zaszczepił (Rz 8:15-17, Ga 4:6).
Wprawdzie adopcja i odrodzenie towarzyszą sobie wzajemnie, stanowiąc dwa aspekty zbawienia przyniesionego przez Chrystusa (J 1:12, 13), to jednak należy mieć świadomość różnic jakie istnieją między nimi. Konsekwencją adopcji jest nowa więź z Bogiem, natomiast konsekwencją odrodzenia jest zmiana w sferze moralności. Powiązania między adopcją a odrodzeniem są oczywiste. Bóg chce, aby dzieci, które kocha miały Jego charakter i w związku z tym podejmuje stosowne działania.
PODSTAWA BIBLIJNA
(wersety zaczerpnięto z "Pisma Świętego Nowego Testamentu i Psalmów", Przekład ekumeniczny na trzecie tysiąclecie, Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa 2001 r.)
Ga 3:26
"Wszyscy bowiem dzięki wierze w Chrystusa Jezusa jesteście synami Boga"
Ga 4:4-7
"Kiedy jednak nadeszła pełnia czasu, Bóg posłał swego Syna, który narodził się z niewiasty, narodził się pod Prawem, żeby wykupić tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy otrzymali przybrane synostwo. A ponieważ jesteście synami, Bóg wysłał Ducha swego Syna do naszych serc, który woła: Abba, Ojcze! Tak więc nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem, a jeśli synem, to i dziedzicem z woli Boga."
J 1:12-13
"Dało (Słowo) zaś moc stania się dziećmi Bożymi tym, którzy Je przyjęli i uwierzyli w Jego imię, którzy zostali zrodzeni nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga."
Hbr 12:7
"Trwajcie, gdy jesteście karceni. Bóg traktuje was jak synów. Jaki to bowiem syn, którego ojciec nie karci"
oraz Hbr 12:5-11; Mt 6:5-13; 25-34; Rz 8:15-17, 38-39.
© Kościół Dobrego Pasterza