Mk 1,14-20:
„A potem, gdy Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei, głosząc ewangelię Bożą i mówiąc: Wypełnił się czas i przybliżyło się Królestwo Boże, upamiętajcie się i wierzcie ewangelii. A przechodząc nad Morzem Galilejskim, ujrzał Szymona i Andrzeja, brata Szymona, którzy zarzucali sieci w morze; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że staniecie się rybakami ludzi. I zaraz porzucili sieci, i poszli za nim. A gdy postąpił nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, oraz brata jego, Jana, którzy byli w łodzi i naprawiali sieci. I zaraz powołał ich; a oni, pozostawiwszy ojca swego, Zebedeusza, z najemnikami w łodzi, poszli za nim.”

Lepsze obywatelstwo*

Dzisiejszy temat jest fascynujący. Jesteś Polakiem, masz polskie obywatelstwo, polski paszport, a dziś Chrystus Pan ofiaruje ci nowe obywatelstwo i nowy paszport. Możesz mieć dwa obywatelstwa, jedno jest tymczasowe - to polskie, a drugie wieczne. Dzisiejszy temat rozważania to „Dobra nowina o Królestwie”.

I. Nowe Królestwo

1. Zanim panowanie Królestwa Bożego miało się rozpocząć, najpierw musiał zostać zakończony etap przygotowawczy, który był dziełem Jana Chrzciciela. W wersecie 14. czytamy: „A potem, gdy Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei, głosząc ewangelię Bożą”. Jan był wysłannikiem Boga, przygotował drogę Chrystusowi Panu. Jego służba była owocna. Werset 5. mówił, że cała kraina wychodziła do niego. Tłumy nawracały się do Boga i Jan ich chrzcił w rzece Jordan. Wielkie przebudzenie duchowe narodu i nagle - Jan zostaje uwięziony. Z relacji ewangelisty Marka (w 6. rozdziale) wiemy, że król Herod niedługo potem zabił Jana Chrzciciela. Dlaczego Bóg pozwolił, aby Jego sługa zakończył swoją służbę tak wcześnie? Szatan i wrogowie ewangelii ogromnie się radowali z uwięzienia Jana; Oni myśleli, że odnieśli zwycięstwo. A Bóg pozwolił, aby Herod uwięził Jana, gdyż taki był Jego odwieczny plan. W Dz 4:27-28 czytamy: „Zgromadzili się bowiem istotnie w tym mieście przeciwko świętemu Synowi twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i plemionami izraelskimi, aby uczynić wszystko, co twoja ręka i twój wyrok przedtem ustaliły, żeby się stało.”
   Wszystkie wydarzenia w historii są ustalone według Bożego zamysłu; również uwięzienie Jana. Kiedy Jan został uwięziony, droga do służby Chrystusa Pana została otwarta. Bóg pragnął, aby cała uwaga Izraela była skoncentrowana wyłącznie na Chrystusie Panu, zgodnie z tym co czytamy w Mk 9:7
   „Ten jest Syn mój umiłowany, jego słuchajcie.”
   Kiedy Jan zakończył swoją misję, Pan Jezus rozpoczął swoją służbę w Galilei. Ludzie mieli teraz słuchać Syna Bożego.
2. „Wypełnił się czas i nadeszło Królestwo Boże.” Bóg działa według określonego planu i rozkładu, nie ma tu miejsca na spontaniczność i przypadek. Kiedy czas przyjścia Mesjasza nadszedł, Bóg w osobie Chrystusa zaczął swoje panowanie, ustanowił swoje królestwo - Królestwo Boga.

II. Natura Królestwa Bożego

1. Jakiego królestwa Żydzi oczekiwali? Zgodnie z tym, co czytamy w Łk 19:11, oczekiwali oni, że Królestwo Boże objawi się w mocy i chwale. Zgodnie z ich rozumieniem, Mesjasz miał ustanowić ziemskie królestwo na obszarze wielkiego Izraela, od rzeki Eufrat aż do rzeki Egiptu. Spodziewali się, że pokona On wszystkich wrogów Izraela zarówno politycznych, jak i militarnych oraz odnowi królestwo Dawida i Salomona.
   Kiedy Żydzi usłyszeli, że przybliżyło się Królestwo Boże, pomyśleli sobie, że mają przygotować broń, amunicję i wozy bojowe do wyparcia Rzymian ze swojego kraju i pokonania sąsiednich narodów. Oczekiwali, że Jerozolima będzie znowu stolicą kraju i powróci do dawnej świetności.
2. O jakim Królestwie mówił Pan Jezus mówił? - Królestwo to „nie jest z tego świata” (Jan 18:36), tzn. nie jest zbudowane na potędze wojskowej. - Jest królestwem duchowym, tzn. nie ma terytorium, granicy, stolicy (Łk 17:20-21). - Jest to królestwo istniejące wewnątrz człowieka, w Rz 14:17 jest określone jako „sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym”. - Królestwo Boże jest obecne w osobie swojego króla - Jezusa. W Łk 17:21 czytamy: „Królestwo Boże jest pośród was”. - Królestwo Boże to panowanie Boga, rzeczywistość działania Chrystusa (Łk 7:18-22), a mianowicie: zbawienie jest dane darmo, z łaski, przebaczenie jest udzielane, demony są wyganiane, chorzy są uzdrawiani, ślepi odzyskują wzrok, chromi chodzą ... - Królestwo Boże ma eschatologiczny wymiar, Ap 21:1-5

III. Jak ludzie mają przygotować się do przyjęcia Królestwa Bożego?

„Upamiętajcie się i wierzcie ewangelii” (w. 15)

1. Upamiętać się tzn. całkowicie odwrócić się od grzesznego życia. Czyniąc to oddajemy Bogu chwałę. Upamiętanie się wyraża również uznanie, że obrażaliśmy Jego majestat.
2. Uwierzyć tzn. podporządkować się Jezusowi Chrystusowi. Przez ten akt uznania, że On jest godzien naszego zaufania również oddajemy Bogu chwałę.
3. Upamiętanie i wiara muszą iść razem. Nie ma zbawienia bez upamiętania się i nie ma zbawienia bez wiary.

IV. W jaki sposób Królestwo Boże ma się rozszerzać?

Bóg nie potrzebuje człowieka, lecz z radością wybiera ludzi, aby stali się Jego współpracownikami.

A. Chrystus wybierał swoich uczniów

1. Uczniowie nie byli z elit religijnych i politycznych, byli zwykłymi ludźmi. Pozycja i władza nie odgrywały roli przy wyborze.
2. Chrystus powoływał ich w miejscu ich pracy - przyszli uczniowie byli pracowici.
3. Pracowali w zespole - demonstrowali umiejętność współpracy z ludźmi.
4. Byli gotowi zapłacić cenę za bycie uczniem - zostawili rodzinę, przyjaciół, swoje biznesy.

B. Przygotowanie uczniów

To długi proces, czytamy w Księdze Jeremiasza (1:5):
„Wybrałem cię sobie, zanim cię utworzyłem w łonie matki, zanim się urodziłeś, poświęciłem cię, na proroka narodów przeznaczyłem cię.”
Chrystus przygotowuje swoich uczniów nawet będąc w łonie matki. Dom, w którym zostali wychowani, praca, którą wykonywali, tradycja, w której zostali wychowani, wszystko to przygotowywało ich do tego zadania - bycia uczniem Chrystusa.

C. Podobieństwo pomiędzy łowieniem ryb i łowieniem ludzi

Dlaczego Chrystus upodobał sobie rybaków? Czy mają jakieś cechy szczególne? Istnieją liczne podobieństwa pomiędzy łowieniem ryb i łowieniem ludzi.

1. Rybak łowi tylko niektóre ryby, nie wszystkie. Tak samo uczniowie, ich zadaniem nie było łowienie wszystkich ludzi, lecz tylko niektórych.
2. Rybak idzie nad morze i wybiera odpowiednie miejsce na połów, tam, gdzie spodziewa się, że są ryby. Ryby nie przychodzą do niego. Tak samo uczeń Chrystusa idzie do ludzi, bierze inicjatywę w swoje ręce i rozmawia z nimi o Bogu.
3. Rybak używa różnych przyrządów podczas swojej pracy: łódź, sieć, wędki itd. Tak samo uczeń Chrystusa, aby łowić ludzi używa narzędzi. Nie idzie z pustymi rękami, ma do dyspozycji Pismo Święte i inne materiały pomocnicze.
4. Dobry rybak jest odpowiednio wyszkolony. Kto ma szkolić ucznia Chrystusa? Odpowiedź jest prosta - sam Jezus Chrystus:
   „Sprawię, że staniecie się rybakami ludzi.”
   Naszą odpowiedzialnością jest iść za Nim, a co jest Jego odpowiedzialnością? On sprawi, że staniemy się rybakami ludzi.

Pytania do przemyślenia:

Czy należysz do Królestwa Bożego?
Czy porzuciłeś swoje sieci i poszedłeś za Chrystusem?
Czy Chrystus i Jego Królestwo jest dla ciebie najwyższą wartością w życiu?

*Autor Moner Shaded jest pastorem Kościoła Dobrego Pasterza.